“Ve eğer bir gün ölürsem, bunu yalnızca adres değişikliği sayın..”
Diljin Kovexi (1970- 16 Haziran 2017)
Şair sözü peygamberlerden çalmıştır bu yüzden tanrıdan ve onun hüküm sürdüğü devletlerden kovulmuştur.
Şair mülksüzdür yurtsuzdur ve göçebedir sevdalara…
Burada bir şair ölürse orada bir yıldız eksilir eksile eksile çoğalırız gidenlerin ardından.
Jose Marti,Orhan Veli,Rimbaud,Arkadaş Zekai,Nilgün Marmara,Cenk Koyuncu adları uzayıp gider nehirler boyunca ,kalemimizde urgan gibi taşırız kederlerini.
Diljin kovexi 16 haziran 2017 tarihinde aramızdan ayrıldı bedeni yenik düştü kansere her dizesi dirençtir Diljin’in fakat kanser onuda erken gidenlerin kervanına aldı.
Sevgiliye verilen bir demet çiçekte,yakılan ağıtta ,uzaklarda dağlardan gelen bir seste yaşayacak Diljin’in şiirleri çünkü o yaşadığı coğrafyanın acısını duymuştur kulak vermiştir kalemi ezilen halklara, umudu taşımıştır ilmek ilmek..
“bu gece tüm şairler
birer şiir koysun masaya,
tüm anneler
giden çocuklarının birikmiş anılarını,
sevgililer
yarım kalan aşkın anadilini,
katiller
kana niyet eden silahlarını,
tüm ölüler
tanrıya borçlu olan hayatlarını,
sende
saçını koy masaya Epilya.
hayat bir bütünleme hatasıdır
bunu en çok kalanlar biliyor..”
Diljin Kovexi Şirnex’ın Hezex ilçesine bağlı Kovek köyünde dünyaya gelir
Diljin’in doğduğu kentin dağlarının kayalıklarında Gúldexwín çiçeği açar nazlıdır gülüşü serttir,
kentleri zalimler kuşattığından Gúldexwín dağlara sevdalanmıştır ,dağlarda açar gülüşü..
Diljin Kovexi yarım bıraktığın kalemi biz devraldık tıpkı sende önce ki Arjen Ari gibi Memed Uzun gibi Cigerxwîn gibi..
Şiiirimizin Gúldexwín’i Diljin Koveski ışıklar içinde uyu…
Gülsuyu’ndan bir Partizan
