Partizan tarafından, ” TASFİYECİ KAÇKINLIĞIN “OLAĞAN” EVRİMİ: DEVLETLE İŞBİRLİĞİ VE İHBARCILIK” Kamuyouna Zorunlu açıklama`sı Yunanca olarak yayınlandı.
Μια απαραίτητη ανακοίνωση προς την κοινή γνώμη
Η ΦΥΣΙΚΗ ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΗΣ ΔΙΑΛΥΤΙΚΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΠΟΥ ΑΠΟΧΩΡΗΣΕ: ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΔΟΣΗ
Πρέπει να γίνει γνωστό ότι η συλλογικότητά μας δέχεται μια επίθεση από την φραξιονιστική ομάδα που αποχώρησε και προχωράει με μια άλλη μορφή οργάνωσης για πάνω από δυο χρόνια όπως ανακοινώθηκε από τον Ιανουάριο του 2017. Αυτή η φράξια, αποχώρησε από τις γραμμές μας τον Σεπτέμβρη του 2017 ακυρώνοντας τις επίμονες και επαναλαμβανόμενες συμφωνίες για τον τερματισμό της φραξιονιστικής δράσης και τις προσπάθειες και εκκλήσεις για συμμόρφωση με το καταστατικό και τις αρχές του προλεταριακού κόμματος για την προστασία της ενότητας. Φυσικά είχαμε επίγνωση, ότι η φράξια που προέκυψε όπως όλες οι άλλες φραξιονιστικές ομάδες ακολουθούσε μια πρακτική διάλυσης και της διάσπασης της ενότητας στην δράση. Η στάση που διαμορφώθηκε και υιοθετήθηκε απέναντι στην φράξια, θεωρώντας ότι είναι προϊόν των ιδιαίτερων συνθηκών που βιώνουμε, ήταν «να είμαστε μαζί, να σταθούμε σε ένα θεμιτό επίπεδο και να αναμετρηθούμε πολιτικά και ιδεολογικά». Ως εκ τούτου η στάση της προστασίας της ενότητας που υιοθετήθηκε, ήταν επιτακτική ανάγκη λόγω των υποκειμενικών και αντικειμενικών συνθηκών και δεν ήταν λάθος αντίληψη για τo τι πραγματικά είναι η φράξια. Μια διαδικασία που από την μια πλευρά έχει την προσπάθεια και την στάση της προστασίας της ενότητας του προλεταριακού κόμματος και από την άλλη την διαλεκτική λειτουργίας με την φράξια. Με την πραγματικότητα των νόμων της ταξικής πάλης η φράξια εγκατέλειψε τις γραμμές του προλεταριακού κόμματος.
Η φράξια, θεωρώντας ότι είναι οι κομμουνιστές που κατέχουν τον ΜΛΜ και εκπροσωπούν το διεθνές προλεταριάτο στην χώρα μας, πριν εγκαταλείψουν τις γραμμές του προλεταριακού κόμματος για λογικές ή παράλογες αιτίες, συγκρότησαν προσωρινή επιτροπή οικοδόμησης μιας κομμουνιστικής οργάνωσης, αποπειράθηκαν πραξικόπημα r (αποτυχημένο επειδή αποκαλύφθηκε), με στόχο η φράξια να γίνει το κέντρο και επιδόθηκαν εντατικά σε εκστρατείες κουτσομπολιού και συκοφαντίας που εμπεριείχαν σοβαρά ψέματα και ξεμπροστιάσματα. Αυτά τα παραδείγματα και οι αιτίες διάσπασης είναι σημαντικά δεδομένα για την κατανόηση του γενετικού κώδικα της φράξιας. Η φράξια έχει στόχο που αφορά κυρίως την εξουσία. Αυτός ο χαρακτήρας απαιτεί αγνόηση των νόμων της συλλογικότητας, των αρχών και της λειτουργίας. Μαζί με την φράξια πρέπει να ξηλωθεί η βρωμιά και η ρύπανση. Υπάρχει πιθανότητα να μπορέσεις πάρεις την δομή στα χέρια μένοντας στις γραμμές και περιφρουρώντας την, όταν όμως οι εξελίξεις το καθιστούν αδύνατο πρέπει να την εγκαταλείψεις!
Εύκολα μπορούμε να πούμε ότι αυτή η πρακτική της φράξιας δεν αποτελεί εξαίρεση, αλλά είναι γενική και φαίνεται στην ιστορία όλων των κομμουνιστικών επαναστατικών κομμάτων παγκόσμια. Το προλεταριακό κόμμα έχοντας την φράξια που αποχώρησε στο εσωτερικό του γνώρισε όλες τις τυπικές εξελίξεις και τις επιπτώσεις. Η φραξιονιστική ομάδα που εμφανίστηκε στις γραμμές του προλεταριακού κόμματος, εκτός από τα γενικά στοιχεία είχε ιδιαίτερα πολιτικά και κοινωνικά χαρακτηριστικά, σχετικά με την ταξική της δομή. Η φράξια που αποχώρησε από το προλεταριακό κόμμα είναι ανάμεσα στους πιο δεξιούς εκπροσώπους της μικροαστικής επαναστατικότητας. Έχει ελιτίστικα και λούμπεν χαρακτηριστικά ξεκομμένη από τις μάζες και την παραγωγή. Από την άποψη της αντίληψης της οργάνωσης και της ηγεσίας, είναι αυτόνομη και αναρχοφιλελεύθερη και εξυψώνει την χωρίς κανόνες λειτουργία. Ως αποτέλεσμα αυτής της ταξικής και πολιτικής πραγματικότητας η φράξια εμφανίστηκε στην πολιτική σκηνή σαν μια ομάδα διαλυτική και δεξιά με πολύ αδύναμα τα επαναστατικά χαρακτηριστικά.
Το πολιτικό κλίμα στη χώρα μας δεν είναι ένα φιλελεύθερο κλίμα, δεν είναι μια περίοδος χωρίς συγκρούσεις και η δεξιά διαλυτική φράξια με την επαναστατική στάση σε υποχώρηση δραπέτευσε από το πλοίο σε μια εποχή που η φασιστική επιθετικότητα οργιάζει. Με άλλα λόγια οι ιστορικές συνθήκες μέσα στις οποίες γεννήθηκε η δεξιά φράξια ήταν συνθήκες που διασταυρώθηκαν τα ξίφη με την φωτιά μέσα στη φωτιά. Για αυτό διαχύθηκαν μέσα στο σωρό και όπως δραπέτευσαν από το προλεταριακό κόμμα δραπέτευσαν και από την μάχη και την επανάσταση στην Τουρκία…
ΕΣΤΕΨΑΝ ΤΗΝ ΔΙΑΛΥΣΗ ΜΕ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΕΧΘΡΟ ΚΑΙ ΚΑΤΑΔΟΣΗ
Η περιπέτεια της φράξιας δεν ολοκληρώθηκε με την δραπέτευση από την μάχη και την επανάσταση στη χώρα μας και δεν θα μπορούσε να ήταν έτσι. Οι επαναστατικές εμπειρίες στην χώρα μας και παγκόσμια έχουν δείξει ότι η διαδικασία αποσύνθεσης και διάλυσης ενός σχηματισμού πάει μαζί με τις αντεπαναστατικές επιθέσεις και προβοκάτσιες. Η συλλογικότητά μας έχει βιώσει αυτό το γεγονός. Αν και η ιστορία της διαλυτικής ομάδας σχετίζεται με το προλεταριακό κόμμα στην ουσία πρόκειται για την ταξική πάλη και λόγω αυτού του χαρακτηριστικού έχει ένα γενικό περιεχόμενο. Για αυτό η ιστορία φαίνεται οικεία σε πολλές δομές και έχει ομοιότητες με άλλες.
Στη νέα αυτή φάση της ιστορίας της διαλυτικής ομάδας βιώνουμε την φάση κατάδοσης των επαναστατών κομμουνιστών, μια επίθεση σε συνεργασία με τον εχθρό. Όπως είπαμε αυτός ο συρφετός της διάλυσης και της δραπέτευσης στέφθηκε με την συνεργασία με τον εχθρό και την κατάδοση, πρέπει να εξηγήσουμε πως έγινε:
Τους προηγούμενους μήνες μια ομάδα αστυνομικών, ένας δικηγόρος και οικονομικοί υπάλληλοι πήγαν στο κτίριο μιας οργάνωσής μας, ανακοίνωσαν ότι αν δεν εγκαταλείψουμε το διαμέρισμα θα χρησιμοποιηθεί βία και θα κινηθούν νομικές διαδικασίες, επειδή «ο ιδιοκτήτης» του ακινήτου κατέθεσε αναφορά στο γραφείο του νομάρχη για καταπάτηση ιδιοκτησίας. Οι δικηγόροι που μπήκαν προσπάθησαν να εξασφαλίσουν την εκκένωση το συντομότερο δυνατό, αλλά το αίτημά τους δεν ικανοποιήθηκε χάρη στην ενεργητική, ψύχραιμη και αποφασιστική στάση των εργαζόμενων μας. Τις επόμενες μέρες η οργάνωσή μας δέχθηκε νέα επίθεση της αστυνομίας για τον ίδιο λόγο και της ζητήθηκε να εφαρμόσει τις απαιτήσεις της νομαρχίας.
Πρώτα απ’ όλα να πούμε ότι δεν υπάρχει θέμα κατάληψης και αυτός που φαίνεται σαν «ιδιοκτήτης» του ακινήτου στηριζόμενος στο νόμο του φασισμού προσπαθεί να κατασχέσει την οργάνωση. Αυτός που άρχισε την διαδικασία κατάσχεσης μέσω νόμων, είναι ο συν – πρόεδρος οργάνωσης του εξωτερικού και ανήκει στην διαλυτική ομάδα που αποχώρησε. Έχοντας πίσω του την αστυνομία και το κράτος, ρίχνοντας την αστυνομία και το κράτος ενάντιά μας διεκδικεί μια υλική αξία που ανήκει στην οργάνωσή μας. Οι δουλειές με την αστυνομία και το κράτος, η κατάδοση γίνονται «για μια χούφτα δολάρια». Αλλά παράλληλα με αυτό που φαίνεται, βαθύτερα υπάρχει μια άλλη αλήθεια. Μαζί μ’ αυτή τη πρακτική πρέπει να αποκαλυφθεί η πραγματικότητα και εμάς μας απασχολεί κυρίως αυτό το γεγονός. Μας απασχολεί περισσότερο η πραγματικότητα που προέρχεται από το γεγονός ότι στην οργάνωση της φράξιας αυτοί που υλοποιούν τις πιο χυδαίες επιθέσεις ενάντια στην ενότητα στοχεύουν στην ενότητα δράσης του προλεταριακού κόμματος. Η φράξια που οργανώθηκε, αποχώρησε από το προλεταριακό κόμμα και δεν έμεινε εκεί, αποχώρησε και από την πάλη και την επανάσταση στην Τουρκία και τώρα συνεργάζεται με τον εχθρό και καταδίδει επαναστάτες. Αυτή είναι η πραγματική πτυχή της ιστορίας που μας ενδιαφέρει.
Αυτή η δεξιά διαλυτική ομάδα που πήρε θέση στις φραξιονιστικές διεργασίες, ανέλαβε την προστασία της φράξιας έκανε φασαρία για «κατάληψη», «βία κατά γυναικών», «βία», σαν όχλος σαν όχλος, δειλοί, θορυβώδεις και ψεύτες, δείχνοντας έμμεσα σαν στόχο στον εχθρό την συλλογικότητα και τις συνιστώσες της, παραβλέποντας τον πραγματικό εχθρό. Δεν αρκέστηκε σ’ αυτό, αλλά διέδωσε ψέματα στις επαναστατικές και δημοκρατικές οργανώσεις και στοχοποίησε την συλλογικότητα. Αυτοί που χθες χτύπησαν τις πόρτες των επαναστατικών οργανώσεων για να τους πάρουν μαζί τους με ψέματα και φασαρία σαν αποτέλεσμα της αδυναμία τους και της δειλίας τους, σήμερα με την ίδια δειλή και ποταπή προσέγγιση, μια στάση που δείχνει ότι ξεκόπηκαν από την επαναστατικότητα, με τις ίδιες φιλοδοξίες και εχθρότητα για την συλλογικότητα, χτύπησαν την πόρτα των φασιστικών θεσμών και περιμένουν την βοήθεια από την δικαιοσύνη, πολιτική διοίκηση και την αστυνομία τους. Είναι αποδεδειγμένος νόμος στην ζωή ότι επειδή υπάρχουν δυο κατευθύνσεις στα πράγματα και μεταξύ τους υπάρχει σχέση ταυτότητας, στις κατάλληλες συνθήκες και καταστάσεις όλα θα γυρίσουν ανάποδα. Για αυτό η εξέλιξη των φραξιονιστών δεν είναι το παράδειγμα, είναι μια εξέλιξη σύμφωνη με την διαλεκτική της ζωής.
Η ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ, Η ΣΤΗΡΙΞΗ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ, Η ΚΑΤΑΔΟΣΗ ΤΩΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΩΝ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΜΙΑ ΝΕΑ «ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΗΤΑ», ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ!
Κατά την άποψή μας η αντεπαναστατική επίθεση που αντιμετωπίσαμε από την φράξια ήταν ένα ζήτημα σημαντικό και έπρεπε να φτάσει στην ατζέντα των επαναστατικών οργανώσεων. Θεωρήσαμε ότι είχε σημασία μια συνάντηση με τις επαναστατικές δυνάμεις προκειμένου να ενημερωθούν αλλά και να μάθουμε την προσέγγισή τους στο πρόβλημα, τις αντιλήψεις τους για το πρόβλημα και τις προτάσεις για την λύση του. Αφού εξασφαλίσαμε την συμμετοχή τους στην πρόσκλησή μας, προχωρήσαμε σε συζητήσεις με όσες επαναστατικές οργανώσεις ανταποκρίθηκαν θετικά, εκφράσαμε τις απόψεις μας. Οι οργανώσεις που συμμετείχαν, ήρθαν προετοιμασμένες και μας ανακοίνωσαν ότι κρίνουν τις δουλειές με το κράτος απαράδεκτες και τις καταδικάζουν
Αυτές οι οργανώσεις σχημάτισαν μια απόφαση «ακύρωση και απόσυρση της αίτησης άνευ όρων και αξιολόγηση της κατάστασης μετά από αυτά τα βήματα». Συμφωνώντας με την απόφαση είπαν ότι θα συναντηθούν με τους ενδιαφερόμενους. Οι οργανώσεις υλοποίησαν αυτή την απόφαση. Η διαλυτική ομάδα που αποχώρησε τους ενημέρωσεότι δεν έχει καμιά ευθύνη για την αίτηση και τους πληροφόρησε ότι κάποιος που είναι συμπρόεδρος σε οργάνωση του εξωτερικού υπέβαλλε την αίτηση στο κράτος από μόνος του. Οι οργανώσεις που έκαναν την συνάντηση μας είπαν «επειδή πρόκειται για οργανωμένους ανθρώπους πρέπει να κάνουν τα απαραίτητα, δεν μπορεί να εξηγηθεί σαν ενέργεια ενός μεμονωμένου».
Είναι σαφές ότι η διαλυτική δεξιά ομάδα δεν έμεινε σ’ αυτά τα χειριστικά που έκανε, αλλά είχε μια άνανδρη στάση. Την στάση της θυσίας ενός συγκεκριμένου ανθρώπου που είναι θυσία για να σώσει τα προσχήματα. Ωστόσο στις συναντήσεις που είχαν στο εξωτερικό με κάποιες οργανώσεις υπερασπίστηκαν ότι είναι δουλειά των οργανώσεων. Ποιος μπορεί να είναι ο λόγος που δόθηκαν δυο διαφορετικές εξηγήσεις για το ίδιο θέμα; Να υπενθυμίσουμε ότι μια από τις αξιολογήσεις της συλλογικότητάς μας για την δεξιά διαλυτική ομάδα ήταν ότι η φράξια ήταν μια ομάδα που είχε έδρα στο εξωτερικό. Πράγματι η φράξια βασιζόταν κυρίως στο εξωτερικό και ιδιαίτερα σε μια χώρα της Ευρώπης. Αυτό το ζήτημα εξουσίας είναι που τους οδηγεί σε διπλή στάση. Επειδή έχουν μια δύναμη σε θεσμικά όργανα του εξωτερικού και ενώ αυτός ο άνθρωπος δεν έχει καμιά δουλειά στο εσωτερικό για να ξεμπερδεύουν στο εσωτερικό, φορτώνουν την ευθύνη σε ένα άνθρωπο που δεν έχει δύναμη στη χώρα. Είμαστε μάρτυρες της πραγματικής συμπεριφοράς που προσομοιάζει με τις συγκρούσεις για υπεροχή, χωρίς αρχές, στο βάλτο.
Η μεταφορά του προβλήματος στην ατζέντα των επαναστατικών οργανώσεων δεν έγινε για να αφήσουμε την λύση του προβλήματος σ’ αυτούς ούτε να τους επιβάλλουμε την λύση. Τον στόχο μας τον εκφράσαμε έτσι «η επίθεση του κράτους και των αστυνομικών του ενάντια σε επαναστάτες που εξαπολύεται μετά την αναφορά επαναστατών στην αστυνομία οι οποίοι βασίζονται στο κράτος για την επίλυση προβλήματος, ακόμη και αν κατευθυνόταν ενάντια στην οργάνωσή μας, λόγω της φύσης του προβλήματος, είναι επίθεση ενάντια στις αξίες και την ιστορική εμπειρία. Αυτές οι αξίες και η ιστορική εμπειρία είναι του επαναστατικού δημοκρατικού κινήματος και των καταπιεσμένων τάξεων. Η μόνη αιτία που μας αναγκάζει να μεταφέρουμε το ζήτημα που εμφανίστηκε ήταν αυτή». Αυτό που θέλαμε να τονίσουμε και να εξηγήσουμε είναι, αυτές οι πρακτικές όπως η συνεργασία με το κράτος, η κατάδοση επαναστατών και η στήριξη στο κράτος αυτή τη φορά δεν ανήκουν σε αντιδραστικούς και φασιστικά στοιχεία αλλά σ’ αυτούς που αυτοαποκαλούνται επαναστάτες και είναι πισώπλατη μαχαιριά στην επανάσταση και τις επαναστατικές μας αξίες. Πρέπει να πούμε ότι η προσπάθειά μας στην κατεύθυνση να ευαισθητοποιήσουμε για μια άνευ προηγουμένου στάση στην ιστορία των επαναστατικών και δημοκρατικών δυνάμεων ίσως και του επαναστατικού κινήματος, αυτή της κατάδοσης και της αίτησης βοήθειας από το φασιστικό δίκαιο, δεν βρήκε μια κατάλληλη απάντηση ανάλογη με την βαρύτητα του θέματος.
Η στάση των επαναστατικών και δημοκρατικών δυνάμεων απέναντι στο θέμα εκδηλώθηκε με την μορφή «δεν ακούμε, δεν βλέπουμε, δεν μιλάμε». Προσποιούνται ότι δεν συνέβη τίποτε, για να δώσουν την εικόνα «ώριμης επαναστατικότητας» και «σοφών ανθρώπων», μετέτρεψαν το ζήτημα σε τραγούδι νουθεσιών και εμφάνισαν καλυμμένες ανακοινώσεις στο κοινό. Αυτές οι στάσεις και οι προσεγγίσεις, πρέπει να κριτικαριστούν αναμφίβολα σαν επιπολαιότητα και έλλειψη κατανόησης της ουσίας του ζητήματος που αντιμετωπίσαμε.
Μερικές ανακοινώσεις κάποιων επαναστατικών κινημάτων ή οι προσεγγίσεις τους στο ζήτημα, είχαν την μορφή υποβάθμισης της αντεπαναστατικής στάσης που στηρίζεται στο φασιστικό εχθρικό δίκαιο και έκαναν σαν να μην έβλεπαν αυτά που διαδραματίστηκαν μια ολόκληρη περίοδο. Η έμφαση στο ότι τα σφάλματα έγιναν και από τις δυο πλευρές και οι προτάσεις εξεύρεσης λύσης από κοινού δεν είναι παρά έλλειψη θάρρους να δούνε την πραγματικότητα κατάματα. Στις συγκεντρώσεις και τις συζητήσεις με τις επαναστατικές οργανώσεις η εξήγηση και η έμφαση ήταν καθαρή και σαφής «Φίλοι, θέλουμε να τονίσουμε ακόμη μια φορά αυτά τα θέματα. Το ζήτημα που θέλαμε να συζητήσουμε είναι ένα ζήτημα που άξιζε να συζητηθεί σοβαρά από όλο το επαναστατικό κίνημα και να αναπτύξουμε μια κοινή στάση όσο αφορά το πρόβλημα, άσχετα αν είμαστε ή όχι μέρη του προβλήματος». Μετά τις απόπειρες που πραγματοποιήσαμε σ’ αυτό τον άξονα, παρά το γεγονός ότι η πρόσκληση και οι συναντήσεις δεν έδωσαν απαντήσεις, η άποψη για πρόσκληση στο κοινό για να αναζητηθεί λύση αναμφίβολα πρέπει να συζητηθεί όσο αφορά τη σοβαρότητα. Αυτή τη πρόταση την αντιλαμβανόμαστε σαν υποκρισία και θέλουμε να τους υπενθυμίσουμε ότι αντί τέτοιας συμπεριφοράς η ευθύνη πρέπει να εκπληρωθεί στην ώρα της και επιτόπου.
ΔΕΝ ΘΑ ΕΠΙΤΡΕΨΟΥΜΕ ΝΑ ΑΝΑΣΤΑΛΟΥΝ ΟΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΕΣ ΑΞΙΕΣ ΚΑΙ Η ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ ΜΑΣ!
Μετά απ’ αυτές τις εξελίξεις, οι προσπάθειές μας ώστε το προαναφερόμενο ζήτημα της κατάδοσης να μην μείνει χωρίς απάντηση, δυστυχώς έμειναν χωρίς αποτέλεσμα. Η προσπάθεια που έγινε για να συναντηθούμε με αυτόν που έκανε την καταγγελία δεν έγινε αποδεκτή από αυτόν με διάφορες δικαιολογίες. Έγινε σαφές ότι αυτοί οι δεξιοί που δραπέτευσαν από το κόμμα και την μάχη, αυτός ο φασαριόζικος όχλος δεν θα παραιτηθούν από αυτήν την αντεπαναστατική νοοτροπία.
Η συνεργασία με το κράτος και την αστυνομία, η ουσία της κατάδοσης, όταν εξετάζεται ανεξάρτητα από την ταυτότητα αυτών που το έκαναν, θεωρείται ότι είναι μια ποινική υπόθεση. Ωστόσο η ουσία αυτής της υπόθεσης είναι αυτές οι μερίδες της «πρακτικής επαναστατικότητας» που κάνουν τους έξυπνους και χρησιμοποιούν μεγαλεπήβολες εκφράσεις όπως, «να υιοθετήσουμε τις αρχές και να επικεντρώσουμε στην στρατηγική» ή χρησιμοποιούν σαν ποίημα το λόγο του συντρόφου Καϊπάκαγια «να πετάξουμε το μπαγιάτικο να πάρουμε το φρέσκο». Όταν η κατάσταση εξελίσσεται έτσι πρέπει να γίνει κατανοητό ότι αντιμετωπίζουμε μια ομάδα που άρχισε να οδεύει στην αντεπαναστατική πορεία. Αυτό που αντιμετωπίζουμε είναι ένα παράδειγμα της μετατροπής της πολιτικής σε σχιζοφρένεια. Οι πρακτικές που υπέγραψαν οι διασπαστές εξηγούν ότι αυτά που απέρριψαν «σαν μπαγιάτικα» είναι οι αξίες της επανάστασης και της επαναστατικότητας και το φρέσκο που πήραν είναι η συνεργασία με τον εχθρό και η κατάδοση.
Για τους επαναστάτες και τον λαό η φύση του κράτους είναι ξεκάθαρη. Καλούμε όλες τις οργανώσεις και τον καθένα που ενστερνίζονται τις επαναστατικές αξίες και τις τηρούν στον αγώνα για ελευθερίες και δημοκρατικά δικαιώματα, που υιοθετούν τον αγώνα ενάντια στους μηχανισμούς του κράτους, στις αστυνομικές δυνάμεις, τον φασισμό και το δίκαιό του, που διαμορφώνονται από τον εχθρό ενάντια στον λαό, να πάρουν άμεσα θέση απέναντι στην κατάδοση με την αναφορά που έγινε στους κρατικούς θεσμούς. Είναι ξεκάθαρο ότι αυτή η σάπια και διεφθαρμένη νοοτροπία της συγκεκριμένης στάσης δεν θα βλάψει μόνο την συλλογικότητά μας και δεν θα περιοριστεί μόνο στην αποδυνάμωση της επαναστατικής ταυτότητας. Είναι σαφές ότι όσοι θεωρούν αυτήν την αντεπαναστατική και καταδοτική πρακτική «κανονική», υπερασπίζοντάς την, προσπαθώντας να την αγνοήσουν, βλέποντας αυτήν σαν πράξη ενός ατόμου, σέρνουν τις οργανώσεις και τα άτομα στην διαφθορά και δημιουργούν το έδαφος να εφαρμόζεται κάτι που δεν μπορεί να θεωρηθεί αποδεκτό και δεν υπάρχει όμοιό του στην ιστορία του επαναστατικού κινήματος. Είναι γνωστό ότι οι επαναστάτες προσπάθησαν πολύ να πείσουν το λαό να αποφύγει να λύσει τα προβλήματά του με το δίκαιο του φασισμού ακόμη και στην περίπτωση ποινικών υποθέσεων. Και σήμερα είμαστε αντιμέτωποι με μια στάση κατάδοσης, κατάδοση στο κράτος των επαναστατών και των επαναστατικών αξιών.
Καλούμε όλους να πάρουν θέση απέναντι σ’ αυτή τη σαπίλα που ενσαρκώνεται στην κατάδοση, την αντιδραστική και ποταπή στάση και να την καταδικάσουν. Δηλώνουμε ότι μείνουμε σταθερά, αποφασιστικά και ξεκάθαρα ενάντια σε αυτή τη στάση και πρακτική και δεν θα υποχωρήσουμε από την υπεράσπιση της επαναστατικής κουλτούρας και τους κανόνες της. Δεν θα μείνουμε σιωπηλοί στην απαξίωση των επαναστατικών αξιών και της παραβίασης των κανόνων, της διάβρωσης της ιστορικής εμπειρίας και των αρχών, στην αποδυνάμωση και την διάβρωση της συλλογικότητας με την εξουδετέρωση αυτών των κανόνων. Προειδοποιούμε αυτόν τον όχλο, συγκεντρωθείτε και σταματήστε να επιτίθεστε στην επανάσταση και στις επαναστατικές αξίες!
PARTIZAN
Οκτώβρης 2018